Ekstremsportveko i gang

Ein moteriktig Dynafit-sko vert brun i eit steg og vaska rein av smeltevatnet i det neste. Løparen i skoa sklir inn og ut av balanse gjennom myrer, sva og snøfonner. Sommar i fjellet i Noreg er ikkje nett Playa-Del-Eit-Eller-Anna. Opphaldsvêr, frisk vind og 8 grader er alt Ekstremportveko klarar å levera til deltakarane på første etappe av Switch. Opningskonkurransen på Veko. Ein ekstrem multisport-stafett med fjelløp, endurosykkel og paragliding. Frå 1000 moh oppe ved DNT hytta Tvinnestølen, til det late sommarlivet nede ved festivalteltet på 55 moh.

Den velstelte unge karen, Hans Inge Klette, lokal supermann og noregsmeister i Rando, må finne seg i å vere mannen alle vil måla seg mot, men og den karen som alle tenkjer kan avgjere heile konkurransen på vegne av laget sitt «Titledefenders» – dei som (for dykk som endå ikkje har skjønt det) vann fjorårets Switch. Då var stafetten lokalisert i Raundalen og hadde endå ein etappe: kajakkpadling. 

– Switch skal leve opp til namnet sitt. Det jo stafett, så ein vekslar mellom ulike sportar, men i tillegg skal me «switche» trasséen, etappane og sportane kvart år, forklararar Claire Millar, «mastermind» og sjef for konkurransen, medan ho nyt stillheit og fred i målområdet.

Dei siste vekene har vore hektiske med merking og sjekk av rute, tryggleiksarbeid og koordinering av frivillige. Slik det er å vere ein av dei nokre og tjue grein- og konkurranseansvarlege som jobbar for Veko. Me står ved festivalområdet, hjartet til Veko, der det enorme konserttelet står saman med ein liten landsby av små telt med stands, sal av mat og øl, bebudd av folkeslaget «dei frivillige». Utanfor, i landingssonen for luftsport, surrar festivalsjef Kjetil Kriken rundt og prøver å få oversikt over korleis det skal gå med opningsshowet seinare i kveld. Nokre frivillige står tilfeldig spreidd rundt, og ser ut til å passe på at graset gror høveleg. Sola skin og det er sille før stormen av musikk, dagens video og ølkraner.

Oppe på fjellet stuper ein etter ein av syklistane over målstreken. Fulle i gjørme og adrenalin frå nedfarten, utslitne av dei tekniske stigningane som møtte dei mot slutten. Nokre gispar etter luft, nokre roper på mor, andre kastar opp.

«Titledefenders», med ein snittalder på 36,4 år, ved syklist Kjetil Kiledal Isaksen sender pilot Morten Knapstad ut på siste etappe over Vangsvatnet og Voss sentrum med ei solid leiing. Hans Inge tok leiinga som venta, men i hælane var eit lag av unge ekstremsportarar som nett kom ut frå både mors famn og Voss Folkehøgskule si ekstremsportlinje. «Folkehøgskulen Rookies» er alle rett rundt 20. Eg tenkjer «Title Defenders» ein dag må sjå seg om etter eit nytt lagnamn. Men alder betyr erfaring og læring. Morten, ein av Noregs mest allsidige og solide luftsportar, og styrer enkelt inn til siger.

– Er du komme ned alt?! Hoiar Morten til lagkamerat Hans Inge, som har jogga ned for å sjå sigeren lande vel i hamn.

– Jepp. Grattis mann. Gjekk det greitt?

– Lett. Paraglidinga vinn ein med erfaring og taktikk, og litt med raskt utstyr. Eg heldt litt att i starten for å vinne høgde, og så trøkka at «speedbaren» ned og la inn maksfart heilt til mål.

Viljar Simonnes Tveit  frå «Folkehøgskulen Rookies» kjem flygande inn i mål berre 12 minutt seinare, og tek ein imponerande 2.plass saman med løpar Oliver Thorsen og syklist Eskil Berge. Tredje plassen gjekk til «Team Høgt og Lågt» med løpar Benjamin Aleksander Knutsen, syklist Hilde Strædet og pilot Hildegunn Pettersen. Litt etter litt kjem alle dei seks laga ned att til sivilisasjonen etter ei intens reise ned frå fjellheimen. Og den skal verte endå meir intens seier arrangør Claire.

– I år hadde me også fallskjermhopping på programmet. Draumen var å starte heile konkurransen med å fly løparane inn i fjellheimen i ein tandem. 

– Kunne løparane vore droppa inn til Tvinnestølen?! 

Hans Inge kviknar til.

– Ja, det var tanken, seier Claire.

– Steike…

– Men, faen heller, det vart vanskeleg å få den kabalen til å gå opp. Neste år, neste år.

Syklist og gjørmebrytar Kjetil kjem rullande inn til mål med blod på olbogen og eit knekkebrød i handa. Nøgd med sigeren og eigen innsats, medan samtalen dreier over mot korleis ein neste år kan skapa ein stafett med samtlege sportar på programmet. Kan det gå? I så fall ville ein skapa ein trans-formasjon utan sidestykke i ekstremsporten. Vel, vel. Den som lever får sjå.