I regnskogen finn du rikelege med vatn å padle i. I tillegg husar desse grøne belta, enn så lenge, halvparten av verdas artar, noko som gjer det mogeleg å påstå at elvepadling på Sumatra er den rikaste naturopplevinga på kloden.
BRYLLUPSREISE PÅ ELVA: Michele Ramazza måtte reise til jungelen utan kona, men har godt selskap av artikkelforfattar ned Honeymoon canyon.
Lesetid: 5 minutter
Buzz Aldrin sa ein gong at, sett frå det utarste laget av atmosfæren, ser Sumatras regnskogar ut som ein brokkoli; ein metafor som perfekt rommar det visuelle inntrykket av eit samanhengande teppe av trekroner som dekker det kuperte landskapet, og ein grov nedvurdering av det nesten religiøse biletet av regnskogen som verdas lunger. Her vert CO2 anda inn og O2 anda ut i ein rytme som set ein kvar annan organisme i eit ubetydeleg lys. Alle verdas skogar, også våre trauste granskogar er med på kloden sitt andedrett, men regnskogane sitt smålåtne areal rommar i tillegg halvparten av alle artane på jorda. Indonesia, som Sumatra er ein del av, er det landet i verda som husar flest trua pattedyr. Mellom anna den fantastiske Orangutangen. Her, i verdas rikaste økosystemet, skulle eg la meg frakte raskt ned elva under skuggane av eldgamle tre, og kanskje forstå opphavet og inspirasjonen til Mariposagruppa* sin eksistens. Slike tankar fylde tomrommet mellom øyra mine medan brølande jetmotorar sette ein flykropp frå Lion Air ned mot rullebanen som ligg smørt ut mellom palmeplantasjar rundt storbyen Medan, der storsamfunnet har teke ein grådig jafs av den eingong perfekte brokkolien.
BIG AIR: New Zealandaren Sam Rickets får luft under baugen på ei stor bølge.
Asahan renn gjennom dette landskapet, om lag midt på Sumatra, i eit område der nokre spreidde landsbyar og gardar er dominert av elva sitt nærvær. Ikkje omvend. Her har elvepadlarar leika i fleire tiår, og tidleg på 2000-talet var dette arena for ein av dei meir berykta elvepadlekonkurransane som har vore helde. På den tida reiste nokre av mine heltar frå ungdomsåra til denne elva for å vinne ære og uvanleg store pengepremiar. I tida etter desse stordomsdagane, har det vore merkeleg stille omkring Asahan, og synet av dei første stryka frå bussvindauget framkalla tankar om å gjenoppdaga ei gløymt perle i verdas vassdragsnatur.
TRONGT OG TØFT: På veg inn i dei trangaste juva i nedre del av Asahan.
I 2017 stod Asahan River Festival opp att under vengene til ein ung eventyrar ved namn Lachie Carracier. Han seier han har som mål å «promotere opplevingsturisme og elvesport i regionen, slik at den oppveksande generasjonen kan få eit alternativ til å livnære seg på den evig vaksande palmeoljeindustrien.» Om han kan lukkast med å gjere festivalen til ein motor for meir berekraftig økonomi på øya, kviler på nokre grunnleggande teknologiske spørsmål om utviklinga innanfor transport og internasjonal turisme, og nokre meir filosofiske spørsmål om kor viktig den reisande (ikkje den hastige turisten) sine natur- og kulturmøte er for fred og respekt i verda. Omkring slike spørsmål kan ein undre og tvile i ein mannsalder.
WAKE UP CALL: Dei lange, bratte stryka i Asahan sine øvre delar funker betre enn morgonkaffe.
Tvillaust, derimot, kan eg lovprise livet på og ved elva Asahan. Vatnet held meir enn 20 grader der det velter mjukt ned eit bratt elveløp og dannar lange stryk som gjer oss padlarar høveleg små. Frå starten av strekket bygger elva seg opp til å verte kontinuerleg bratt i mange kilometer. Gode linjer vert lønna med ein evigvarande flyt-oppleving. Ein feil kan verte straffa med verdas lengste symjetur. Padlarane sin overnattingsstad ligg ved enden av denne samanhengande seksjonen, og vert ein naturleg stopp for frukost eller lunsj og ein lengre kvil. Med ris, curry og kokos i magen, kan ein fortsette vidare nokre kilometer med rolege rullande bølger (grad 3) før ein må bestemme seg for om ein skal inn i «Nightmare Canyon» og «Honeymoon Canyon». Her lukker fjellveggane seg tett rundt deg med eit grønt slør av skog som filter mot solsteiken, medan elva pulserer i både små, store og skikkeleg store stryk. Mot slutten roer vassmassane seg heilt ned og let den reisande nyte omgjevnadene i total ro, på vakker grad 2, i fleire kilometer.
KOMFORT: Enkel logisitIkk mellom landsbyar og palmeplantasjar.
I to veker padla me før frukost og etter lunsj, med god tid til å sove under trea på den varmaste tida av dagen. Elva kan padlast over fleire mil, og varierer mellom kontinuerleg grad 3, 4 og 5 og meir oppstykka juvparti der store stryk vert etterfylgt av mogelegheita for å flyte uforstyrra i roleg vatn. Logistikken er så enkel som den blir, då vertskapet står for transport langs den smale asfaltvegen som sjeldan er meir enn nokre hundre meter frå elva. To veker med dette livet leda opp til høgdepunktet med tre internasjonale konkurransar, der alt kulminerte med finalar på «Nightmare»-seksjonen. Her stod ti padlarar att og skalv, meir fokusert på å komme heilskinna ned enn å setje beste tid. Finalen vart vunne av Italia sin Michele Ramazza, med franske Eric Deguille og underteikna på andre og tredje plass. Gode konkurransar til tross, ingenting konkurrerte med kjensla av å berre vere der, i skogen. I orangutangens heim.
PS. Under premieutdelinga til årets festival vart det annonsert frå den internasjonale utøvarorganisasjonen, AWP, at Ekstremsportveko skal arrangere EM no til sommaren. Det vert ein fest.
PPS. At Buzz Aldrin skal ha sagt at Sumatra ser ut som ein brokkoli, er sjølvsagt berre tull og vas. Eg meiner likevel likskapen var påfallande sett frå eit jetfly som går inn for landing. Og metaforen styrkar kjensla av at her har nokon tatt ein litt for stor jafs.
Om du ikkje tok denne referansen, har du mykje å glede deg til. Finn fram Mino-triologien av Gert Nygårdshaug, og nyt.
Elvpadling_Sumatra_Kart
Asahan
Sesong: Asahan har god vassføring heile året. I regntida, frå oktober til januar, er det rikeleg med vatn i samtlege elver på øya.
Reisa dit: Fly til den nybygga internasjonale flyplassen i Medan. Frå Medan tek det 6-7 timar med buss til Asahan.
Type padling: Stortvatn. Elva er relativt brei med store bølger og valser og lite stein. Temperaturen er så gjestmild at du kan padle naken om du vil.
Kultur: Sumatra er prega av eit hektisk samfunnsliv med omgjengelege menneske. Indonesia ligg i tillegg på andre plass på lista over land i verda med flest religiøse menneske. Islam er den mest utbreidde religionen. Saman med mattradisjonar som set ganen i fyr og flamme, gjer dette Sumatra til ei kulturell oppleving utanom det vanlege.
Godt råd #1: Ein finn rikt artsmangfald også på det mikrobiologiske planet. Artikkelforfattaren kom heim med øyreinfeksjon, denguefeber og giardia, og brukte vinteren på å komme seg att. Ver smart og set deg inn i kva sjukdomar du skal verne deg mot.
Godt råd #2: Ikkje vent med å reise. Elva Asahan renn under mørke skugger frå planane om ei storstilt vasskraftutbygging. Sjekk ut Toba Wild - Asahan River Festival på facebook for meir info om neste års festival.
Som abonnent på et av Fri Flyts magasiner får digital tilgang på alle plussartikler. Se for eksempel
