Turbeskrivelse Vangsen

Seint og tidleg på året er turen kortare då ein kan køyre høgare med bil, sesongen varar som regel til juli før ein må bere ski, og ofte lengre.

9 Normalveg E1, GV

Frå Myri går ein slakt opp langs Vanndalsvegen, etter stølen kuttar ein svingar opp til resabakken som er den siste bakken før skoggrensa opp til flatene før Vanndalsvatnet.

Gå over elva på omlag 1000 moh og så austover litt opp og ned mot nordsida. Ein rygg startar rett sør for midten på Vanndalsvatnet, vel her slakaste veg opp.

Ikkje gå opp den fyrste ryggen lengre vest med mindre tilhøva er trygge, den er rekna som ei dårlegare vinterrute grunna større eksponering for skred.

Den svake ryggen går over i ei side, ein held litt vest, så brattare og austover før ein bikkar kanten inn i den såkalla «superbowlen».

Gå opp dette søkket mot sørvest til det flatar ut. Så sør opp bratt parti, før ei flate og ein følgjer ryggen til topps eller går rundt på den vesle breen, aust for toppen.

Det er enklare, men litt lengre. Nedatt er mange småvariasjonar av normalveger både mogelege og kjekke. 

• Lengd: 4,5–8 timar

• Når: Desember–juli

• Lengde nedkøyring: 1200 høgdemeter

• Himmelretning: N,V,A

• Brattaste punkt: 35 grader (1240–1260 moh) og parti på 40 grader ved 1500 moh. 

• Farar: Skred, bresprekker ved ekstreme tilhøve på hausten eller våren.

• Tips: Isen på Vanndalsvatnet kan kanskje kryssast om elva er open på våren? Sjå også etter røyrgata som går rett vest frå Vanndalsstølen, her kan ein skreie omlag 300 høgdemeter ekstra om ein har skyss oppatt til Myri.

• Vanskegrad: Ganske vanskeleg. 25 – 30 gradar vedvarande flankar, eller med korte parti over 30 gradar. Terrengformer og skog kan ha påverke grada. Liten sjanse for utgliding. Det er mindre bratt helling og ein vil ved normale tilhøve stoppe med ein gong etter eit fall. Det kan likevel vere farleg å falle. Ved spesielle tilhøve (glasert skare eller liknande) kan ei utgliding eller eit fall utgjere ein risiko.

Vi har samlet turbeskrivelser av toppturer i Sogn og Jostedalen her. 

9.1 Direkte normalvegen E1, V

Etter det bratte partiet på 1500 moh, skli ut flata rett nord og bikk over kanten på eigna stad.

Følg fallinja, og etterkvart vestover og ned ryggen her og innpå oppoversporet. 

• Når: Januar–mai

• Lengde nedkøyring: 300 høgdemeter før ein er ute av skredterreng 

• Himmelretning: N

• Brattaste punkt: 35–40 grader (1300–1400 moh), 30 grader (1140–1200 moh)

• Farar: Skred, skavl.

• Tips: Spesielt på vårsnø er denne varianten fin. Kanskje kombinerast med ei kort, direkte linje frå toppen mot aust for meir bratt skreiing?

• Vanskegrad: Vanskeleg. 30 – 35 gradar flankar, vedvarande eller med korte parti på 35 – 40 gradar. Terrengformer, hamrar/klipper, smale parti, skog og breterreng kan ha påverka grada. Utgliding er sannsynleg. Det er mindre bratt helling og ein vil ved normale tilhøve stoppe med ein gong etter eit fall. Det kan likevel vere farleg å falle. Ved spesielle tilhøve (glasert skare eller liknande) kan ei utgliding eller eit fall utgjere ein risiko.