Turbeskrivelse Myrhønna

Myrhønna er målt av fleire kjende kunstnarar, og det er måleri av fjellet både på Slottet og på Jostedal hotell.

Normalveg E1, GV

Ein går til Vanndalsvatnet som mot Vangsen, men kryssar ikkje Vanndøla, då ein skal nord for vatnet.

Gå nordaustover, hald avstand til dei brattare austsidene på Myrhønna. Her kan ein gå opp på stabile tilhøve! Før skaret bratnar det, omlag 30 grader i eit kort parti.

No går ein rett vest langs ryggen, forbi nokre bratte parti som ligg i toppen av skredheng, gå høgt i desse henga så ein kjem over potensielle skredmassar.

Litt opp og ned bortover ryggen til topps i greitt terreng.

• Lengd: 3–5,5 timar  

• Når: Mars–mai

• Lengde nedkøyring: Omlag 1000 høgdemeter grunna litt opp og ned

• Himmelretning: V, S, N

• Brattaste punkt: 30 grader (1230 moh), 35 grader (1280 moh)

• Farar: Skavlar på Mannen mot nord, skred frå austflanken på veg mot Mannen, skred ved 1280 moh og oppstikkande stein

• Vanskegrad: Ganske vanskeleg. 25 – 30 gradar vedvarande flankar, eller med korte parti over 30 gradar. Terrengformer og skog kan ha påverke grada. Liten sjanse for utgliding. Det er mindre bratt helling og ein vil ved normale tilhøve stoppe med ein gong etter eit fall. Det kan likevel vere farleg å falle. Ved spesielle tilhøve (glasert skare eller liknande) kan ei utgliding eller eit fall utgjere ein risiko.

11.1 Søraustflanken E1, V

Litt utpå året eller om det har vore mykje nordvestaver tidleg på sesongen er søraustsida på Myrhønna vanlegvis brukande.

Om ein kan køyre bil lengre enn Myri utpå våren er nok turen meir aktuell enn midtvinters, då det ellers vert ujamn skiskreing.

Om ein går på Myrhønna på våren er det svært aktuelt å vurdere denne ruta som ein veg opp til topps, då det er noko meir effektivt.

Sida står rett i morgonsola, så vårsnøsesongen er lang.

• Når: Februar–april  

• Lengde nedkøyring: Vel 300 høgdemeter før ein er ute av skredterreng.

• Himmelretning: SA

• Brattaste punkt: 30–35 grader (1180–1380 moh), også parti på over 40 grader i sida.

• Farar: Skred, stein som stikk opp

• Tips: Her er det om å gjere å vere tidleg ute då sola skin på sida tidleg om morgonen frå sein mars.

• Vanskegrad: Vanskeleg. 30 – 35 gradar flankar, vedvarande eller med korte parti på 35 – 40 gradar. Terrengformer, hamrar/klipper, smale parti, skog og breterreng kan ha påverka grada. Utgliding er sannsynleg. Det er mindre bratt helling og ein vil ved normale tilhøve stoppe med ein gong etter eit fall. Det kan likevel vere farleg å falle. Ved spesielle tilhøve (glasert skare eller liknande) kan ei utgliding eller eit fall utgjere ein risiko.

Finn flere flotte toppturer du kan gå i Sogn og Jostedalen her. 

11.2 Vestryggen E2, MV

Det beste ved denne nedkøyringa er ikkje avslutninga i skogen ned mot Vanndalsstølen. Det beste er likevel så bra at det veg opp og vel så det for eventuelt skogsbask.

Frå toppen følgjer ein ryggen og ligg midt på denne. Ein ser inn i Vetle Geisdalen mesteparten av tiden.

Bratt parti på 1420 moh der ein må trakke seg oppatt nokre meter. Terrengfelle!

På omlag 1140 moh der det er eit flatare parti, dreg eit stykkje til langs ryggen og så vest inn i bratt flanke/søkk som strekkjer seg ned i mot skogen der det flatar ut.

Denne bratta er nok det vanskelegaste punktet på ruta. I skogen ser ein etter opningar som kan leie ein mot Vanndalstølen.

Frå stølen kan ein sleppe seg ned mot Myri eller eventuelt røyrgata om tilhøva tillet det. Snøtilhøve gjer ofte sesongen kort på denne linja.

• Når: April–mai

• Lengde nedkøyring: 850 høgdemeter med avslutning på stølen, 1250 høgdemeter med avslutning i Krekane ned røyrgata.

• Himmelretning: V, S

• Brattaste punkt: 40 grader (1390–1420 moh), 30–35 grader (1250–1320 moh), 40 grader (1180 moh) og 35–40 grader (1000–1060 moh)

• Farar: Skavlar mot Geisdalen, utglidning, skred, stein. Terrengfeller.

• Tips: Ta bilete frå Gjerde og planlegg nedturen godt. Det er fort å klusse til nedkøyringa med mykje hamrar og komplisert terreng. Det er vanskeleg å skreie berre på tekstskildringa. Vanlegvis er ruta best i april.

• Vanskegrad: Svært vanskeleg (Meget vanskeleg). 40 – 45 gradar flankar, vedvarande eller med korte parti på 45 – 50 gradar. Krev god eller spesialisert teknikk. Grunna hellinga er det truleg at hamrar/klipper påverkar grada. Smale parti og/eller bre påverkar kanskje grada. Utgliding er konsekvensen av å falle. Det er mindre bratt helling og ein vil ved normale tilhøve stoppe med ein gong etter eit fall. Det kan likevel vere farleg å falle. Ved spesielle tilhøve (glasert skare eller liknande) kan ei utgliding eller eit fall utgjere ein risiko.

11.3 Nordaustflanken via vestryggen E2, V

Følg skildringa på vestryggen ned til «hakket» i terrenget etter det bratte punktet på omlag 1150 moh. Herifrå rett nord og utover kanten mot Geisdalen.

Hold litt aust i starten for slakast mogeleg terreng, så rett ned i skredrenne ned mot elva. Elva her er ei skikkeleg terrengfelle om ein løyser ut snøskred.

Nedatt mot Myri via Geisdalstølen.

• Når: Mars–mai

• Lengde nedkøyring: 740 høgdemeter til elva

• Himmelretning: NA,V

• Brattaste punkt: 40 grader (1390–1420 moh), 30–35 grader (1250–1320 moh), 40 grader (1180 moh), 35–40 grader (1100–1140 moh), 35 grader (1000–1100 moh) og 30 grader (1000–880 moh)

• Farar: Skavlar mot Geisdalen, utglidning, skred, stein. Terrengfeller.

• Tips: Svært vanskeleg å treffe gode tilhøve på denne då nordaustflanken får morgonsol allereie frå midten av mars og utover, og lagar skorpekrøll. Maksimumstilhøve er nok i april etter eit ferskt snøkast før sola har fått herje.

• Vanskegrad: Vanskeleg. 30 – 35 gradar flankar, vedvarande eller med korte parti på 35 – 40 gradar. Terrengformer, hamrar/klipper, smale parti, skog og breterreng kan ha påverka grada. Utgliding er sannsynleg. Terrenget har nokre brattare parti kor ein kan skli etter fall. Det kan også være stein, hamrar eller tett skog som kan utgjere ein risiko. Om snøen er hard kan oppturen krevje skarejarn eller at ein går på skoa. Utgliding eller fall kan ved nokre tilhøve utgjere ein betydeleg risiko.